UNE BAT
Hementxe nago, nere pupitrean exerita, ikasgelan.
IKASGELA, hitz bihurria, gela batean nago bai, baina IKASI? Zer ikasten dut ba?.
Irakasleak arbelean zerbait idatzi du, ez dut ulertzen, mugitzen diren letrak soilik ikusten ditut.
Bapatean nere izena entzun dut:
-Gilen, irakurri mesedez arbelean jartzen duena.
Eskuak izerdiaz bustitzen zaizkit bihotzaren taupadak azkartzen diren une berean.
IXILTASUNA, URDURITASUNA, ETSIPENA.
....
UNE BAT...
Orduan une horretan, begiak itxi eta arratsaldean garapen zentroan egingo ditudan ariketak, arnasketak, irrifarreak...gogora ekarri ditut.
IRRIFARRA, KEMENA, ITXAROPENA.
Arbelean jarritako hitzak ordenatu dira, poliki eta ziurtasunez irakasleak agindutakoa bete dut; arbelean idatzitakoa ozen irakurri dut.
IKASGELA?
Bai
UNE BAT, GUNE BAT.
Sentado en mi pupitre, observo el espacio. Aula de aprendizaje.
¡APRENDIZAJE! Curiosa palabra. ¿Qué aprendo yo aquí?
El profesor escribe en la pizarra, no lo entiendo. Solamente veo letras que se mueven.
De repente, oigo mi nombre.
- Guilen, ¿Puedes leer, por favor, lo que pone en la pizarra?.
Las manos me empiezan a sudar al mismo tiempo que se aceleran los latidos del corazón.
SILENCIO, NERVIOSISMO, DESESPERANZA.
UN INSTANTE...
Entonces cierro los ojos y recuerdo que por la tarde iré al centro donde haré ejercicios, movimiento, respiraciones, risas...
SONRISA, VALOR, ESPERANZA.
Las palabras escritas en la pizarra se han ordenado; despacio y con seguridad cumplo la petición del profesor. He leído en voz alta.
¿AULA DE APRENDIZAJE?.
Si.
UN INSTANTE, UN ESPACIO.
SENDOTUZ Garapen Zentroa